طراحی، روایی و پایایی مقیاس منطقه مهار ایمنی در کارگران ذوب اهن اصفهان

زمینه و هدف : منطقه مهار میزانی است که افراد تصور می کنند وضعیتی که در آن زندگی می کنند تحت کنترل است. منطقه مهار ایمنی به کنترل متصور افراد در زمینه ایمنی و حوادث می پردازد. مطالعات نشان داده اند که منطقه مهار ایمنی را می توان برای پیشبینی رفتار ایمن بکار برد. مطالعه حاضر با هدف طراحی و تعیین روایی و پایایی مقیاسی برای سنجش منطقه مهار ایمنی انجام شد.   روش بررسی : در این مطالعه 400 نفر از کارگران ذوب آهن اصفهان شرکت نمودند. پس از انجام مراحل ترجمه مقیاس منطقه مهار، سنجش اعتبار علمی با اعتبار صوری، محتویی و سازه و سنجش اعتماد علمی با همسانی درونی آلفای کرونباخ و دوباره سنجی بررسی شد.   یافته ها : تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد سه مولفه از گویه های مقیاس استخراج هستند( دارای مقدار ارزش ویژه بیشتر از یک بودند) و 5/63% از واریانس داده ها را تبیین می کردند. نتایج حاصل از تحلیل عاملی تائیدی نیز حاکی از برازش مناسب اطلاعات با ساختار سه مولفه ای بود و گویه های مورد نظر به خوبی روی مولفه های سه گانه بار شدند و اکثر شاخص های تناسب در حد قابل قبول بودند نتیجه پایایی مقیاس نیز قابل قبول بود.   نتیجه گیری : در بیشتر مطالعات طراحی مقیاس زمان بر و پر هزینه است وجود مقیاس های معتبر و پایا باعث تسریع روند مطالعات و کاهش هزینه ها و اجتناب از دوباره کاری می گردد. مقیاس مطالعه حاضر می تواند در پژوهش های ایمنی و روانشناسی صنعتی مورد استفاده محققان ایرانی قرار گیرد.